Եվրոպացիներն առաջին անգամ այդ բույսը տեսան մեքսիկական պրերիաներում, երբ հայտնագործեցին Ամերիկան: 400 տարի առաջ նրանք այն բերեցին Եվրոպա և անվանեցին «արևի ծաղիկ»: Սկզբում այն բազմացնում էինպարտեզները զարդարելու նպատակով: Այն ժամանակվա արևածաղիկներն ոնեին բազմաթիվ փոքրիկ զամբյուղներ (ծաղկաբույլեր): Սակայն շուտով տեսան, որ արչածազկի պտուղները, կարելի է օգտագործելորպես համեղ ուտելիք, և սկսեցին այն աճեցնել բանջարանոցներում: 1830 թ. Վորոնեժի նահանգի Ալեքսևկա գյուղի ճորտգյուղացի Բոկորյակովը պարզեց, ւր կարելի է նրա սերմնապտուղները ճզմելով ձեթ քամել: Այժմ մեզ մոտ ամենատարծված ձիթատու բույսը արևածաղիկն է: Արևածաղիկը մշակում են տափաստանային սևահողերում` Մոլդովայից մինչև Ալթայ: Այն, իհարկե շատ քիչ է նման իր վայրի նախնուն: Մշակովի արևածաղիկի զամբյուղը մեծ է: Նրա մեջ լինում է մինչև 7 հզ. սերմապտուղ: Մշակվող արևածաղկի ցողունը հասնում է մինչև 4 մ բարձրության և ունենում է ձեռքի հաստություն:
Եվրոպացիներն առաջին անգամ այդ բույսը տեսան մեքսիկական պրերիաներում, երբ հայտնագործեցին Ամերիկան: 400 տարի առաջ նրանք այն բերեցին Եվրոպա և անվանեցին «արևի ծաղիկ»: Սկզբում այն բազմացնում էինպարտեզները զարդարելու նպատակով: Այն ժամանակվա արևածաղիկներն ոնեին բազմաթիվ փոքրիկ զամբյուղներ (ծաղկաբույլեր):