Մեղուները թռչող միջատներ են, սերտորն կապված կիպրերի և մրջյունների հետ, հայտնի
են փոշոտման մեջ իրենց դերով և մեղրի և մեղրամոմի
արտադրությամբ: Ներկայումս հայտնի են մոտ 20 000 տեսակի մեղուներ`
դասակարգված 7-9 ճանաչված ընտանիքներում, չնայած դրանց իրական թիվն ավելի
մեծ է, ուղղակի նկարագրված չեն: Դրանց կարելի է գտնել բոլոր մայրցամաքներում, բացառությամբ Անտարտիդայի, մոլորակի բնական միջավայրում, որևեղ
կան միջատների միջոցով փոշոտվող ծաղկաբույսեր: Մեղուններն ուսումնասիրող
գիտությունը կոչվում է ապիոլոգիա(ապիդոլոգիա):
Մեղուները հարմարվել են կերակրվելու նեկտարով և ծաղկափոշով,
նեկտարն օգտագործելով հիմնականում որպես էներգիայի աղբյուր, իսկ ծաղկափոշին սպիտակուցների և այլ
սննդային նյութերի ստացման համար: Մեղուներն ունեն երկար փթիկ, որն
օգտագործում են բույսից նեկտար ծծելու համար, ունեն նաև բեղիկներ, որոնք
բաղկացած են 13 հատվածից արու մեղուների մոտ, և 12 հատվածից էգ մեղուների
մոտ: Բոլոր մեղուներն ունեն 2 զույգ թևեր, ետևի զույգը չափերով փոքր են
առջևի զույգ թևիկներից, միայն որոշ տեսակի մեղուների մոտ արուների թևիկները
շատ կարճ են, ինչը թռիչքը դարձնում է շատ դժվար կամ անհնար: Մեղուների շատ
տեսակներ համարյա չեն հետազոտվել: Մեղուների չափերը տատանվում են 2,1
մմ-ից(Տրիգոնա միմիմա գաճաճ մեղուներ) մինչև 39 մմ(Մեգաչիլի պլուտո
մեղուներ, որոնք ապրում են Ինդոնեզիայում): Մեղուները դասակարգվում են հետևյալ
դասերում Լասիոգլոսում
(1750), Անդևենա (1500), Մեգաչիլի (1490), Հուլեաուե (715), Նոմադա (700), Պերդիտա (630), Օսմիա (350), Բոմբուս (260), Ամեգիլլա (250) և այլն:
Մեղուները ինչպես և մրջյունները ըստ էության կիպրերի ձևեր են: Չնայած
ամենից շուտ գտնված մեղուների տարիքը գնահատվում է 40 մլն տարի, բայց
մեղուների գենետիկայի ուսումնասիրությունները ցույց են տալիս, որ դրանք
ավելի վաղ են հայտնվել, ծաղկաբույսերի հայտնման հետ 140 մլն տարի առաջ:
Ներկայիս մեղուների նախնիները ավազի կրետների ընտանիքից են (Կրապռոնիդաե),
որոնք գիշատիչ միջատներ էին: Էվոլյուցիայի ընթացքում մեղուները
գիշատիչներից վերափոխվեցին ծաղկափոշով սնման ապրելակերպի: